Muhammed
daha çocukken, yanına iki melek gelir, Onun
kalbini arıtırlar. Bu hususta Kuran şöyle
diyor: ''Senin gönlünü açmadık mı? Belini
büken yükünü üzerinden almadık mı'' (İnşirah
94: 1-3).
O andan itibaren
Muhammed'e, arıtılmış anlamına gelen ''el-Mustafa''
lakabı verildi. O, özünde an, saf değildi.
Yüreğinin arıtılıp Allahın bir nebi ve resulü
olabilmesi için bu iki meleğin yanına gelmek
suretiyle ondaki yükü kaldırmaları gerekiyordu.
Kuran'da aynı
zamanda Meryem'in oğlunun ''temiz bir oğlan''
olduğunu okuyoruz: ''Cebrail , 'Ben sana
temiz bir oğlan bağışlamak için, Rabbinin
sana gönderdiği elçi- den başkası değilim''
(Meryem 19: 19).
Taberi, Beydavi
ve Zemahşeri gibi İslam aleminin önde gelen
tefsir alimleri, ayette geçen temiz anlamına
gelen ''zaki'' kelimesinin, saf, arı ve
günahtan azade demek olduğunu belirtiyorlar.
Daha İsa Mesih doğmadan önce, O'nun tertemiz
olduğunu ve günah işlemeksizin yaşayacağını
bildirdi vahiy. Çünkü O, özünde kutsaldı.
Bundan da öte O, bizzat Allahın Sözüydü.
Biraz önce gördüğümüz gibi, O sadece vahyi
dinlemedi, kelamın kendisiydi. O'nun sözleriyle
davranışları arasında en küçük bir çelişki
görülmedi. Çünkü O, ne söylediyse yaşadı;
günahsız, kınamasız dimdik durdu.
Kuran bütün
resul ve nebilerin bir takım günahlar işlediklerini
belirtiyor. Kimilerinin işledikleri suçları
açıklıyor İsa Mesih hariç! çünkü O her zaman
temiz ve saftı. Taşıdığı insanlık doğasına
karşın Kutsal Ruh O'nu daha doğumundan itibaren
yetkin kutsallıkta korudu. Allahın bedene
girmiş Ruhu olduğu için O, asla denemeye
düşmedi.
Oysa Muhammed
Kuran'da, üç kez Rabbinden günahları için
af dilemesi gerektiğini söyledi. ''Ey Muhammed!
Suçunun bağışlanmasını dile'' (Mü'min 40:55)
''Ey
Muhammed! Kendinin, inanmış erkek ve kadınların
günahlarının bağışlanmasını dile'' (Muhammed
47: 19).
''Biz
sana böylece apaçık bir zafer sağlamışızdır.
Allah böylece, senin gelmiş geçmiş ve gelecek
günahlarını bağışlar'' (Feth 48: 1-2).
M
Gerçi çoğu Müslümanlar
bu gerçeği ya inkar ediyor ya da farklı
bir biçimde yorumluyorlar, ama Kuran bu
hususta açık tanıklıkta bulunuyor.
Muhammed doğal
ana babadan doğmuş, doğal bir insandı. Olağan
bir yaşam sürdü, bizler gibi günah işledi,
Rabbinden af diledi. Oysa İsa Mesih, Allahın
Ruhu'ndan doğmuş olup, Allahın bedene girmiş
Sözü'dür. O, çocukluğundan bu yana kutsal
ve arı kaldı.
Sonraki
Sayfa (Muhammed ve İsa Mesih'nın Vahyi)
|